ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΤΙΟΧΟΥ
ΠΟΙΗΣΗ
Γιάννης Αντιόχου
CURRICULUM VITAE
Η Μαρία έχει μεταπτυχιακό στην πορνογραφία
Ο Πάνος στην ειδική φαρμακολογία
Και διδακτορικό στη χημεία των ουσιών
Ο Γιάννης που γεννήθηκε το ‘69
Κάθε βράδυ προσυπογράφει το επίμετρο της ροκ
Αλλά πιστεύει πια στη Madonna, στους Radiohead και στην Bjork
Η Bjork μιμείται τη φωνή της φάλαινας
Στην εποχή μου αυτό θεωρείται από τους ειδικούς μεταφυσικό
Οι φίλοι μου έχουν σταματήσει να ερωτεύονται εδώ και πέντε χρόνια/ Υποστηρίζουν πως ο έρωτας είναι κανιβαλισμός δακρύων/ Λένε ακόμα/ Με ποιο τρόπο καταψύχονται στην αγκαλιά του άλλου/
Οι φίλοι μου/ Οι καλύτεροί μου φίλοι/ Απορούν μ’ εμένα που συνεχίζω να ερωτεύομαι/ Και παρόλο που παρήγγειλα μαρμάρινο κρεβάτι για να παγώνω/ Εντούτοις ξαπλωμένος/ Συγχωρήστε με, εννοώ ακουμπισμένος/ Σε τοίχους σανίδια κολώνες και αυτοκίνητα/ Πάντα βρίσκομαι μπροστά στο επαναλαμβανόμενο θαύμα:
Να κροταλίζει η ψυχή μου
Να ματώνει η καρδιά μου
Να φεύγει το μυαλό μου
Γιατί δεν είναι ο άλλος/ -Που αν το μολύβι της ποίησης πάει να περιγράψει/ ίσως χάσει τη λέξη τού πως το στόμα έφτασε στα πόδια-/
Αλλ’ εγώ
Εγωιστικά ερωτικός
Ορθώνομαι και γονατίζω
Τεντώνομαι και κάμπτομαι
Μπαίνω και βγαίνω
Φιλάω και φιλιέμαι
Με λατρεία αφοσίωση και τέχνη
Και γρυλίζω όταν χύνω
Γιατί για μένα η φάλαινα είναι μια μακρινή φωνή
Αλλά οι σκύλοι ακόμα και στην εποχή μου
Ερωτοτροπούν σε κοινή θέα.
CURRICULUM VITAE
Maria has a postgraduate degree in pornography
Panos in specialist pharmacology
As well as a PhD in chemical substances
Yiannis, nee in ‘69
Nightly endorses the axioms of rock
Though, nowadays, a faithful of Madonna, Radiohead and Bjork
Bjork imitates the whale song
The experts of my time deem this metaphysical
My friends stopped falling in love five years ago/ They claim that love is a cannibalization of tears/ They also speak of/ Subzero temperatures in a lover’s arms
Μy friends/ My best friends/ Marvel that I still fall in love/ And though I’ve put in an order for a marble bed in order to be totally cool/ Nevertheless while lying/ Forgive me, I mean leaning/ Against walls, planks, pillars and cars/ I forever find myself before the perennial miracle:
Of my soul rattling
My heart bleeding
My mind leaving me
Insofar as it isn’t the other/ —Who in an attempt to describe the pencil of poetry/ might well not find the word for how the mouth got to the feet—
But I rather
Egocentrically erotic
Rising and kneeling
Stretching and bending
Going in and pulling out
Kissing and being kissed
With ardent devotion and skill
And I grunt when I come
Because for me the whale is a distant voice
But dogs even in my time
Still make love in public
(Translated by K. Matsoukas)